بلاخره برگشتیم گاهی فک میکنم کاش خوب درس نمی‌دادم این سه روزی که مشهد بودم هرجا رسیدیم یه کتاب ریاضی جلوم بود و ملت التماس دعا که اینو یاد بچم بده امتحان داره زورشونم میاد یه قرون خرج کنن برا تدریس انگار ما حنجره ی بدبختو وقتمون از سر راه آوردیم یعنی برگشتم نا نداشتم به شاگردای خودم درس بدم دوتا از کلاسام کنسل کردم انداختم فردا.
نمیدونم واقعا چرا شعور ملت نمیرسه بخدا تدریس خصوصیم کاره و باید در ازاش مبلغی بدن. خستگی تو تنم موند این چند روزه فامیلم بودن نمیشد چیزی بگم خدا لعنتشون کنه دلشون میاد یه لباس مارک بخرن پونصد تومن دلشون نمیاد پنجاه تومن واسه جارپنج ساعت تدریس پول بدن پررو ها انقد دلم پره که آرزو میکنم همشون صفر شن که دیگه به من ندن
خیلی خبیثانه دعا کردم ولی حقشونه خب خستم کردن بخدا از هشت صبح تا دوازده شب ازم کار کشیدن بعد عین این پرروها برادرشوهر صدو پنجاه آزمون میخواد گیر داده پولمو بدین لازم دارم کوره اینهمه دخترو پسرشو درس میدم آخ دلم میخواد بهش بگم نکبت کی بودی تو.
درباره این سایت